Η αλήθεια είναι ότι όσο περνούν τα χρόνια τόσο η μνήμη εξασθενεί. Έτσι, στο κύριο άρθρο του στο Βήμα της περασμένης Κυριακής (6 Ιουλίου 2014) και υπό τον τίτλο «Πειρατές και Αρκούδες» ο εκδότης της εφημερίδας και πρόεδρος του Δ.Σ του συγκροτήματος Λαμπράκη κ. Σταύρος Ψυχάρης, αναφερόμενος στην ΔΕΗ και τα σκάνδαλά της, υπενθύμισε ότι «δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το δωράκι των 500 εκατομμυρίων δραχμών που ανέφερε ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου καταγγέλοντας στο ΔΣ της επιχείρησης πράσινο συνδικαλιστή που έμεινε στην Ιστορία (το όνομα του δεν έχει πλέον σημασία)…».
Ασφαλώς και το όνομα έχει σημασία, αλλά καλού κακού ο κ. Ψυχάρης φυλάει και τον πισινό του. Γι’ αυτό και δεν αναφέρει το όνομα του Δημ. Μαυράκη, που βέβαια δεν ήταν συνδικαλιστής αλλά πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ την περίοδο 1985-86 διορισμένος από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και ο οποίος είχε κατηγορηθεί ότι είχε λάβει «μίζα» το εξωφρενικό για την εποχή ποσό των 500 εκατομμυρών δραχμών.
Αν δεν μα απατά η μνήμη μου ήταν και πάλι το Βήμα που είχε «αποκαλύψει» στα 1986 ότι ήταν ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου που φέρεται να είχε δηλώσει, αναφερόμενος στον Δ. Μαυράκη, ότι «είπαμε να κάνει δώρο στον εαυτό του, αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια» (!).
Η δικαστική διερεύνηση απέδειξε ότι ο κ. Δ. Μαυράκης δεν ήταν ένοχος και τον απάλλαξε με βούλευμα. Στη συνέχεια μάλιστα έγινε και καθηγητής πανεπιστημίου.
Γιατί λοιπόν ο Στ. Ψυχάρης θυμήθηκε τώρα αυτή την αμαρτωλή για την εφημερίδα του υπόθεση; Όχι βέβαια γιατί έχει ασθενή μνήμη. Αλλά γιατί έχει ασθενή σχέση με την αλήθεια. Ο Στ. Ψυχάρης υποβίβασε τον τότε πρώην πρόεδρο της ΔΕΗ – του οποίου ούτε το όνομα δεν τόλμησε για ευνοήτους λόγους να αναφέρει – σε μιζαδόρο «συνδικαλιστή», ο οποίος μάλιστα «έμεινε στην Ιστορία» (με γιώτα κεφαλαίο), για τον απλό λόγο ότι ήθελε, όπως εδώ και πολλά χρόνια κάνει το Συγκρότημα Λαμπράκη, να δυσφημήσει, με αλήθειες αλλά και με ψέμματα, το συνδικαλιστικό κίνημα και στην προκειμένη περίπτωση το συνδικαλιστικό κίνημα της ΔΕΗ.
Τελικά ο κ. Ψυχάρης σ’ ένα πράγμα έχει δίκιο στο άρθρο του. Η ΔΕΗ, όπως άλλωστε και η χώρα ολόκληρη, δεν κινδυνεύει μόνον από «τους ξένους σύγχρονους πειρατές», αλλά και «από τις ντόπιες αρκούδες, που προφανώς πιστεύουν ότι μέσα στην αναταραχή κάτι θα τσεπώσουν…».
Αν μας έλεγε και ονόματα θα ήταν ακόμα καλύτερα.
Πηγή: Εποχή, rednotebook.gr
Η δικαστική διερεύνηση απέδειξε ότι ο κ. Δ. Μαυράκης δεν ήταν ένοχος και τον απάλλαξε με βούλευμα. Στη συνέχεια μάλιστα έγινε και καθηγητής πανεπιστημίου.
Γιατί λοιπόν ο Στ. Ψυχάρης θυμήθηκε τώρα αυτή την αμαρτωλή για την εφημερίδα του υπόθεση; Όχι βέβαια γιατί έχει ασθενή μνήμη. Αλλά γιατί έχει ασθενή σχέση με την αλήθεια. Ο Στ. Ψυχάρης υποβίβασε τον τότε πρώην πρόεδρο της ΔΕΗ – του οποίου ούτε το όνομα δεν τόλμησε για ευνοήτους λόγους να αναφέρει – σε μιζαδόρο «συνδικαλιστή», ο οποίος μάλιστα «έμεινε στην Ιστορία» (με γιώτα κεφαλαίο), για τον απλό λόγο ότι ήθελε, όπως εδώ και πολλά χρόνια κάνει το Συγκρότημα Λαμπράκη, να δυσφημήσει, με αλήθειες αλλά και με ψέμματα, το συνδικαλιστικό κίνημα και στην προκειμένη περίπτωση το συνδικαλιστικό κίνημα της ΔΕΗ.
Τελικά ο κ. Ψυχάρης σ’ ένα πράγμα έχει δίκιο στο άρθρο του. Η ΔΕΗ, όπως άλλωστε και η χώρα ολόκληρη, δεν κινδυνεύει μόνον από «τους ξένους σύγχρονους πειρατές», αλλά και «από τις ντόπιες αρκούδες, που προφανώς πιστεύουν ότι μέσα στην αναταραχή κάτι θα τσεπώσουν…».
Αν μας έλεγε και ονόματα θα ήταν ακόμα καλύτερα.
Πηγή: Εποχή, rednotebook.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου