Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Μίσα Welcome home, We’ve missed you!, της Αλίκης Κοσυφολόγου

Σύμφωνα με την έντονη φημολογία των ημερών ο Μίσα, το αξιολάτρευτο ρώσικης καταγωγής αρκουδάκι και μασκότ των Ολυμπιακών Αγώνων που φιλοξενήθηκαν στην Μόσχα το 1980 προετοιμάζει με αργούς και σταθερούς ρυθμούς την μετεγκατάσταση του στην Ελλάδα. Το μεσογειακό εύκρατο κλίμα αλλά κυριότερα οι ελπιδοφόρες προοπτικές που ανοίγονται μετά την ανατροπή της κυβέρνησης της λιτότητας και του αυταρχισμού στην Ελλάδα κι εν όψει των εκλογών του Ιανουαρίου έπεισαν τον Μίσα ότι το μέλλον της αθλητικής του καριέρας βρίσκεται κάπου εδώ.

Ο γλυκύτατος αρκούδος, το δάκρυ του οποίου, ράγισε καρδιές ακόμη και δογματικών αντικομμουνιστών και κλυδώνισε τα τείχη του ψυχρού πολέμου, γνωρίζει λίγα σχετικά με την αναστάτωση που έχει προκαλέσει η ανακοίνωση της έλευσης του στην Ελλάδα. Τα φτωχά ελληνικά του δεν του έχουν επιτρέψει ακόμη να κατανοήσει σε βάθος του συμβολισμούς και τα συμφραζόμενα μηνύματα που περιέχουν τα άρθρα και εξώφυλλα αρκετών ελληνικών εφημερίδων που αναφέρονται στο γεγονός της ενδεχόμενης άφιξης του.


Ο Βικτώρ Τσιζίκωφ, εμπνευστής του Μίσα (1977), μάλλον δε θα μπορούσε να έχει φανταστεί τον εκτεταμένο ιστορικό αντίκτυπο της δημιουργικής του σκέψης. Τότε, αξιοποιώντας ένα διαχρονικό σύμβολο του ρώσικου λαϊκού πολιτισμού επιχείρησε να δοκιμάσει μέσα από την φιγούρα του καλόκαρδου και χαριτωμένου Μίσα κυρίαρχες ψυχροπολεμικές αναπαραστάσεις της Ρωσίας και του κομμουνισμού. Βεβαίως, μία δεκαετία αργότερα ο υπαρκτός κομμουνισμός κατέρρευσε υπό το βάρος των εσωτερικών αντιφάσεων και αδυναμιών του αλλά κι εξαιτίας διεθνών εξελίξεων σφραγίζοντας έτσι την συλλογική εμπειρία στη Ρωσία του περασμένου αιώνα. Ο χρόνος πέρασε και η μνήμη της μορφής του Μίσα ξεθώριασε μαζί με την κατακρήμνιση της ιδεολογικής επιρροής της Αριστεράς στη Ρωσία. Σήμερα, τον Μίσα διαδέχτηκε η αρκούδα του λογότυπου του κόμματος της «Ενωμένης Ρωσίας», που ίδρυσε ο Ντ. Μέντβεντεφ το 2000, και μάλλον περισσότερο απ όλα συμβολίζει τον επιθετικό νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό της Ρωσίας του 21ου αιώνα.

Παρά τα όλα όσα, η ρωσική αρκούδα στην προπαγάνδα της ιστορικής δεξιάς στην Ελλάδα – μέρος της οποίας αγκαλιάζουν σήμερα όλες ανεξαιρέτως οι δυνάμεις που επενδύουν στην συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων και της αυταρχικής λιτότητας- εμφανίζεται ολότελα ταυτισμένη με τον κομμουνισμό. Αν λοιπόν την περίοδο πριν από τις εκλογές του 1958 το κόκκινο πολυπλόκαμο χταπόδι συμβόλιζε την «κομμουνιστική απειλή» σε μία από τις πιο «διάσημες» προπαγανδιστικές αφίσες εναντίον της ΕΔΑ, σήμερα η «επέλαση» των κόκκινων συμπυκνώνεται στην μορφή μιας ρώσικης αρκούδας που βρυχάται. Πρόκειται το δίχως άλλο, για μια κατάσταση απόλυτης αυτονόμησης του ιδεολογικού λόγου από τις υλικές και ιστορικά διαμορφωμένες συνθήκες καθώς αφενός στην Ρωσία δεν υπάρχει κομμουνισμός και αφετέρου απουσιάζουν εντελώς οι όποιες ευνοϊκές συνθήκες για την μελλοντική του οικοδόμηση εκεί.

Έτσι, η αρκούδα καταλήγει να λειτουργεί και να χρησιμοποιείται ως ένα μετα-σύμβολο του κομμουνισμού και ταυτόχρονα ως μια μεταφορά της έλευσης των κόκκινων, η οποία αποκρυσταλλώνει και τους πραγματικούς φόβους του απειλούμενου σήμερα κυρίαρχου μπλοκ εξουσίας. Η τελευταία επίκληση στη μορφή της κόκκινης αρκούδας δεν ήρθε από τον Δ. Λιακόπουλο -συγγραφέα μεταξύ άλλων του βιβλίο με τίτλο Το ξύπνημα της κόκκινης αρκούδας-, αλλά φιλοξενήθηκε στο πρωτοσέλιδο που διάλεξε η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 27.12 το οποίο τιτλοφορούνταν: Έρχεται ρώσικος χειμώνας; (υπότιτλος: ο ΣΥΡΙΖΑ, το σενάριο της Αριστερής Παρένθεσης και οι διακινητές του) με φόντο μία αρκούδα σε χιονισμένο τοπίο. Προφανώς, μέσα στον χυλό της catch all ιδεολογίας που αναπαράγεται από ορισμένα ΜΜΕ που στήριξαν τις μνημονιακές κυβερνήσεις, τέτοιες παραπομπές χρησιμεύουν στην ενεργοποίηση βαθιά εγχαραγμένων αντικομμουνιστικών αντανακλαστικών και σε συνδυασμό με τους λόγους περί νομισματικής κατάρρευσης συνεισφέρουν στο σκοπό της κοινωνικής διάχυσης του φόβου προς το καινούργιο και το διαφορετικό. Βεβαίως, αυτή την φορά οι συνθήκες μοιάζουν ακόμη λιγότερο ευνοϊκές για την μεγάλη διεύρυνση της επιρροής αυτού του λόγου σε σχέση με την άνοιξη του 2012 και από την σκοπιά αυτή είναι αναμενόμενη η άγρια πολιτική πόλωση για την οποία ήδη γίνεται λόγος.

Όπως και να’χει, αν ο Μίσα πετύχει να μεταφέρει στις αποσκευές του ελπιδοφόρα μηνύματα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, τότε μάλλον ο φόβος της αρπακτικής ρώσικης αρκούδας θα εκλείψει οριστικά. Εμείς το μόνο που απομένει να πούμε είναι: Μίσα, pack your bags, we ‘re waiting for you!

της Αλίκης Κοσυφολόγου
Πηγή: Red NoteBookτο κόκκινο τεφτέρι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου