Αποδεικνύεται έτσι στην πράξη ότι η καλύτερη μορφή διάδοσης μιας θεωρίας και εν προκειμένω της θεωρίας της υποανάπτυξης ή απομεγένθυσης, είναι η δια του παραδείγματος στήριξη της.
Το κίνημα της αποανάπτυξης ανήκει στον 21ο αιώνα. Μετρά λίγα χρόνια ζωής αλλά πολλούς υποστηρικτές, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι ακαδημαϊκοί. Μάλιστα, μετά από τα διεθνή συνέδρια για την αποανάπτυξη στο Παρίσι το 2008 και στη Βαρκελώνη το 2010, πληθαίνουν οι επιστημονικές έρευνες από περιβαλλοντολόγους, οικονομολόγους, κοινωνιολόγους, πολιτικούς επιστήμονες που συνηγορούν υπέρ της πρότασης αυτής.
Με θεωρητικούς όπως τον Σερζ Λατούς (Serge Latouche), (πολιτικό επιστήμονα, φιλόσοφο και οικονομολόγο, ομότιμο καθηγητή του πανεπιστημίου Paris-Sud και ειδικό στις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις Βορρά-Νότου), τον Κάρλος Τάιμπο (Carlos Taibo) (καθηγητή πολιτικής επιστήμης, στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης), τον Γιώργο Καλλή (καθηγητή του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, του Ινστιτούτου ICREA και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας για την αποανάπτυξη) και συμμάχους-εκφραστές και στην Ελλάδα, όπως τον Γιώργο Κολέμπα, τέως εκπαιδευτικό και νυν οικογεωργό και ακτιβιστή, τον συγγραφέα Γιάννη Μακριδάκη, τον μουσικό και πυρηνικό φυσικό «Χαΐνη» Δημήτρη Αποστολάκη, η κοσμο-αντίληψη αυτή φαίνεται πως συγκινεί αρκετούς από αυτούς που αναζητούν έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής ενταγμένο σε ένα άλλο αξιακό σύστημα.
Αλλά ας έρθουμε στα του "Σπορείου" ή καλύτερα ας αντιγράψουμε από το blog τους:
<< Η 2η φθινοπωρινή οικογιορτή μας έλαβε τέλος, όχι όμως η παραγωγή μας και η συλλογική μας προσπάθεια. Όσοι μας επισκέφθηκαν απόλαυσαν μαζί μας τους ..καρπούς των κόπων μας και γύρω από το κοινό τραπέζι συμμετείχαν στο οικοσυμπόσιο αλλά και στην ζωηρή συζήτηση που ακολούθησε.
Ενημερωθήκαμε ότι η νέα Δημοτική αρχή βλέπει θετικά την επέκταση του εγχειρήματος της αστικής καλλιέργειας και σε άλλη περιοχή της πόλης στα πλαίσια ενός Δημοτικού λαχανόκηπου. Ελπίζουμε να είναι έτοιμος έως την άνοιξη.
Για όσους συγκινούνται από τα ίδια ιδανικά με εμάς ακολουθεί μια σύντομη ενημέρωση για τις αστικές καλλιέργειες.
Τι σημαίνει αστική γεωργία;
Αστική γεωργία είναι η πρακτική της καλλιέργειας, επεξεργασίας και διανομής τροφίμων μέσα ή γύρω από την πόλη. Μπορεί να περιλαμβάνει επίσης κτηνοτροφία, υδατοκαλλιέργειες, δασοκομία και κηπουρική, ενώ οι δραστηριότητες αυτές εμφανίζονται και σε περιαστικές περιοχές. Η αστική γεωργία συμβάλλει στην αυτάρκεια των νοικοκυριών της πόλης, αλλά και στην ασφάλεια και στην ποιότητα των παραγόμενων τροφίμων. Παράλληλα αυξάνει την ποσότητα των φυσικών προϊόντων που διατίθενται στους ανθρώπους που ζουν σε πόλεις, και προσφέρει φρέσκα - βιολογικά λαχανικά, φρούτα, κρέας και παράγωγα στους αστικούς καταναλωτές.
Άλλα οφέλη;
Πολλά: Αισθητική αναβάθμιση των
πόλεων, αξιοποίηση των απορριμμάτων (κομποστοποίηση), μείωση δαπανών για
μεταφορά τροφίμων - περιορισμός καυσαερίων, ενίσχυση βιοποικιλότητας,
συμβολή στην κοινωνική αλληλεπίδραση, προσφορά ευκαιριών παθητικής και
ενεργού αναψυχής, εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, ανταλλαγή γνώσεων,
αλληλοβοήθεια, σωματική άσκηση που είναι ψυχοσωματική θεραπεία μέσω
κηπευτικών δραστηριοτήτων.Για να αντιληφθούμε την εκπαιδευτική συνεισφορά της αστικής γεωργίας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως για πολλούς νεαρούς ανθρώπους στον πλανήτη, λαχανικό θεωρείται, ένα πράσινο πράγμα, τυλιγμένο σε νάϋλον, με μια τιμή χτυπημένη επάνω.
Μετά τα
οφέλη έρχονται και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αστική γεωργία.
Ανάπτυξη με ελάχιστη ή καθόλου κρατική υποστήριξη, καθότι στην πράξη οι
κυβερνήσεις παρεμβαίνουν στην αστική γεωργία συνήθως για να την
περιορίσουν. Στις ΗΠΑ η πολύπλοκη νομοθεσία, με μια σειρά διατάξεων να
αφορά στην απαγόρευση των “ατομικών εδώδιμων κήπων” και να αντανακλά τη
διαμάχη μεταξύ των εταιριών τροφίμων και των φαρμακευτικών εταιριών.
Ελάχιστες χώρες έχουν επίσημα προγράμματα αστικής γεωργίας ή επιδοτήσεις
των προϊόντων που παράγονται σε αστικούς λαχανόκηπους.Σήμερα πάρα πολλές πόλεις του κόσμου από την Ν. Υόρκη, το Ροζάριο, το Παρίσι, την Κοπεγχάγη μέχρι την Ταϊπέι και το Σίντνεϋ, είναι γεμάτες με εκατοντάδες λαχανόκηπους η κάθε μια, καλλιεργώντας παράλληλα με τα φρέσκα λαχανικά και ένα αίσθημα αλληλεγγύης ανάμεσα στους συγκαλλιεργητές. Στην Αγγλία το κίνημα “λαχανόκηποι αντί χλοοτάπητες”, φυτεύει παντού, ακόμη και στις νησίδες των δρόμων !!!
Επιτέλους στην Ελλάδα της κρίσης, εμφανίσθηκαν δειλά- δειλά τα τελευταία δύο χρόνια οι πρώτοι αστικοί λαχανόκηποι, είτε με πρωτοβουλία των δήμων είτε αυτοδιαχειριζόμενοι. Σήμερα, υπάρχουν τέτοιοι κήποι σε 16 πόλεις της χώρας μας, με την Θεσσαλονίκη να κρατά την πρωτιά για τον πρώτο αυτοδιαχειριζόμενο λαχανόκηπο στην Βόρεια Ελλάδα, μέσα στο στρατόπεδο Καρατάσου (ΠΕΡ.ΚΑ).
Αυτά για σήμερα και θα επανέλθουμε σύντομα. Προς το παρόν απολαύστε μερικές φωτογραφίες από την οικογιορτή μας και τις αναβαθμίδες με τις καλλιέργειες μας στο γηροκομείο Καστοριάς >>
πηγές: sporeio.blogspot.gr
perka.org
www.topikopoiisi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου