Θέλω ν αφήσω όλα τα συναισθήματα να ξεχυθούν στο χαρτί. Να βγουν από μέσα μου να με λυτρώσουν. Τι ανακούφιση αλήθεια κι αυτή τι ξαλάφρωμα. Τι βάρος είναι αυτό που φεύγει από πάνω. Βγάζεις όλα αυτά που κρατούσες τόσο καιρό ερμητικά κλειστά. Νόμιζα ότι έτσι έπρεπε να κάνω. Να τα κρατάω, να τα χω δικά μου. Που να ‘ξερα πόσο λάθος είναι. Που να ‘ξερα ότι πρέπει να τα αφήνεις όπως έρχονται να φεύγουν. Τι νόημα αλήθεια να τα μαζεύεις. Κάποια στιγμή δε θα χωράνε και θα σε πνίξουν. Δε θα ξέρεις ποιο είναι από πού, δε θα μπορείς να τα τακτοποιήσεις.Θα επικρατεί ανακατωσούρα μέσα σου. Δε θα ξέρεις τι νιώθεις, ποιο συναίσθημα είναι εκείνης της στιγμής. Και τότε έρχεται η στιγμή του χάους. Δεν ξέρεις τι νιώθεις, δεν ξέρεις τι θέλεις, δεν ξέρεις τι σου φταίει. Τότε όμως έχει έρθει και η στιγμή της αλλαγής. Η στιγμή που πρέπει να καθαρίσεις. Να πετάξεις ότι δε σου χρειάζεται , ν αδειάσεις για να μπορέσει να έρθει το καινούριο. Διαφορετικά………..μένεις με τα σκουπίδια του παρελθόντος. Τόσο απλό κι όμως τόσο δύσκολο.
Πόσο κόπο θέλει για να ξεδιαλέξεις τη σαβούρα τόσων χρόνων. Πόσο κόπο θέλει να μάθεις να ξαναπερπατάς. Μπορεί σε αυτή σου την προσπάθεια πολλές φορές να πέσεις, αλλά δεν πειράζει έτσι θα δυναμώσουν τα πόδια σου και θα πατήσεις γερά σ αυτά. Θα δεις υποστηρικτές στο διάβα σου, ανθρώπους που θα σε ενθαρρύνουν να σηκωθείς, θα σε στηρίξουν όσο το χρειάζεσαι. Είναι η μεγαλύτερη ευλογία.
Θα υπάρξουν βέβαια και αυτοί που θα φοβηθούν απ αυτή σου την αλλαγή. Που δεν ξέρουν να διαχειριστούν μέσα τους τη δική σου ορθότητα. Αυτούς συγχώρεσέ τους, δείξε κατανόηση. Και σιγά- σιγά γίνε ο φάρος που θα δείξει αυτό το νέο δρόμο.
Άπλωσε το χέρι να σηκώσεις αυτούς που πάνε να σταθούν όρθιοι. Έτσι αυτός ο κόσμος με τον καιρό δε θα χει γονατισμένους. Θα είναι όλοι στο ίδιο ύψος , έτσι ώστε να μπορεί ο ένας να κοιτάει τον άλλο στα μάτια. Εκεί όπου θα καθρεφτίζεται η ψυχή του.
Γιατι : «Η Ευτυχία μου είναι πλήρης όταν όλοι έχουν μια θέση στην καρδιά μου» Bert Hellinger
Πόσο κόπο θέλει για να ξεδιαλέξεις τη σαβούρα τόσων χρόνων. Πόσο κόπο θέλει να μάθεις να ξαναπερπατάς. Μπορεί σε αυτή σου την προσπάθεια πολλές φορές να πέσεις, αλλά δεν πειράζει έτσι θα δυναμώσουν τα πόδια σου και θα πατήσεις γερά σ αυτά. Θα δεις υποστηρικτές στο διάβα σου, ανθρώπους που θα σε ενθαρρύνουν να σηκωθείς, θα σε στηρίξουν όσο το χρειάζεσαι. Είναι η μεγαλύτερη ευλογία.
Θα υπάρξουν βέβαια και αυτοί που θα φοβηθούν απ αυτή σου την αλλαγή. Που δεν ξέρουν να διαχειριστούν μέσα τους τη δική σου ορθότητα. Αυτούς συγχώρεσέ τους, δείξε κατανόηση. Και σιγά- σιγά γίνε ο φάρος που θα δείξει αυτό το νέο δρόμο.
Άπλωσε το χέρι να σηκώσεις αυτούς που πάνε να σταθούν όρθιοι. Έτσι αυτός ο κόσμος με τον καιρό δε θα χει γονατισμένους. Θα είναι όλοι στο ίδιο ύψος , έτσι ώστε να μπορεί ο ένας να κοιτάει τον άλλο στα μάτια. Εκεί όπου θα καθρεφτίζεται η ψυχή του.
Γιατι : «Η Ευτυχία μου είναι πλήρης όταν όλοι έχουν μια θέση στην καρδιά μου» Bert Hellinger
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου