Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Είναι αργά για δάκρυα, Όλγα


Αρθρογράφος: Θωμάς Σίδερης
Εννιά χρόνια Τρέμη, πράγματι, δεν είναι παίξε γέλασε.

Μόνο τα τελευταία τέσσερα, από αυτά τα εννιά χρόνια, αυτοκτόνησαν περίπου 3.000 άνθρωποι, μια ολόκληρη κωμόπολη δηλαδή, εγκλωβισμένοι και αβοήθητοι από τις κυβερνητικές πολιτικές που με τόσο θέρμη υποστήριξε η Όλγα Τρέμη, με βασικό βέβαια στυλοβάτη της τον Γιάννη Πρετεντέρη. Φαντάζομαι ότι τα δάκρυά σου Όλγα είναι για τους ανθρώπους αυτούς.


Στα εννιά χρόνια της Όλγας, η Ελλάδα έμαθε τι είναι μηχανισμός στήριξης και πόσο στοργική είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η Όλγα μας εξήγησε με θέρμη για τις ευεργετικές συνέπειες που έχουν τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και τα πακέτα οικονομικών μέτρων. Πολλοί βέβαια δεν ήταν καλοί μαθητές και δεν κατάλαβαν το καλό που γίνεται στη χώρα. Φαντάζομαι ότι τα δάκρυά σου Όλγα είναι για τον Δημήτρη Χριστούλα.

Στα εννιά χρόνια της Όλγας και ποιοι δεν ήρθαν στην Ελλάδα! Και κείνη μόνο στο αεροδρόμιο δεν πήγε να τους υποδεχτεί, μόνο τη μάνικα της πυροσβεστικής δεν πήρε για να πετάει πίδακες νερού καθώς αυτοί θα περνούσαν από κάτω. Τοκογλύφοι – γεράκια, επενδυτές, εκπρόσωποι διεθνών funds, δικηγόροι που παίζουν το αγγλικό δίκαιο στα δάχτυλα, και κυρίως τα τρία ατσαλάκωτα παλικάρια με τις γραβάτες, αυτούς που όλη η Ελλάδα αποκαλούσε τρόικα-εφιάλτη και η Όλγα τους έλεγε τσίφτηδες και κιμπάρηδες. Είχε μάλιστα και επιχείρημα: «πλερώνουν, άρα απαιτούν». Φαντάζομαι ότι τα δάκρυά σου Όλγα είναι για τη δύσμοιρη μάνα του Στουρνάρα. Πίστεψέ με, τη συμπονώ κι εγώ.

Στα εννιά αυτά χρόνια, η ανεργία εκτινάχθηκε στο 30%, ενώ η ανεργία για τους νέους μέχρι 25 ετών κυμαίνεται μεταξύ 70-80%. Ειδικά για τους συναδέλφους μας, χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας και οι επιθέσεις των αφεντικών σου σε κάθε εργασιακό δικαίωμα ήταν πιο άγριες από ποτέ. Φαντάζομαι ότι τα δάκρυά σου Όλγα είναι για τους απολυμένους της ΕΡΤ, για τον Μανόλη Κυπραίο, για τους συναδέλφους με το voucher στο χέρι, για τους συναδέλφους του copy paste των 10 λεπτών του ευρώ. Αλήθεια, έχεις ακούσει κάτι γι’ αυτούς;

Από την άλλη, δεν είναι και λίγο να στείλεις στο σπίτι τους δυο πρωθυπουργούς: ο ένας ιδιωτεύει στη Ραφήνα και ο άλλος γυρίζει τον κόσμο, πιστεύοντας πως είναι ο Φιλέας Φογκ του σοσιαλισμού. Φαντάζομαι ότι τα δάκρυά σου Όλγα είναι για τα «παιδιά» του Κώστα Σημίτη, που δεν έχουν αποκατασταθεί όλα επαρκώς.

Φαντάζομαι επίσης ότι τώρα, εκτός δελτίου, θα έχεις περισσότερο χρόνο να πηγαίνεις με τον Γκίκα στη λαϊκή και να του σέρνεις το καλάθι σαν καλή νοικοκυρά. Λοιπόν, Όλγα, προτείνω να τον φέρεις στο Κερατσίνι ή στο Πέραμα. Εκεί όπου σχεδόν οι μισοί άνθρωποι ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και όμως πάνε ακόμα στη λαϊκή να ψωνίσουν. Ο Γκίκας θα απειλεί να στείλει την οικονομική αστυνομία να τους συλλάβει ως φοροφυγάδες, ενώ εσύ, ως η Αγία Όλγα του Περάματος, θα δηλώνεις πως η Αγία Τριάδα (Μπόμπολας, Ψυχάρης, Βαρδινογιάννης) έκανε πάλι το θαύμα της.

Φαντάζομαι ότι τα δάκρυά σου Όλγα είναι για τους ανθρώπους που ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια και κοιμούνται στο δρόμο, για τους ανθρώπους της Κοκινιάς, του Περάματος και του Κερατσινίου που ζουν χωρίς νερό και ρεύμα και που τους βγάζουν στο σφυρί το σπίτι τους για 800 ευρώ, ίσως και για λιγότερα.

Αλλά η αναγκαστική διακοπή της ηλεκτροδότησης λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών, έχει κι ένα καλό: σε καθιστά αυτομάτως ανύπαρκτη – εσένα και τα τηλεοπτικά δάκρυά σου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου