Ευρωπαϊκό δίκτυο για την τέχνη και τον πολιτισμό

Του Πάνου Σκουρολιάκου*

Συμμετέχουμε σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που οικοδομήθηκε στη βάση ενός οικονομικού μοντέλου που υπηρετεί το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και τις ισχυρές χώρες του Βορά. Έχουμε κυριολεκτικά υποστεί τις επιλογές του συστήματος που επέβαλε αυτό το μοντέλο. Επιλογές για το ποιος θα είναι πλούσιος μέσα στην Ένωση, ποιος φτωχός και πόσα θα ξοδεύει ο καθένας για την υγεία, την παιδεία, την ασφάλεια, τις υποδομές στη χώρα του. Στην ίδια μοίρα και ο πολιτισμός ως πρωτογενής δημιουργία, ως θεσμικό πλαίσιο, ως αγαθό και ως προϊόν.

Πώς φροντίζει αυτή η Ένωση τη δημιουργία και τη διακίνηση των πολιτιστικών προϊόντων; Πώς συμβιβάζεται η ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού και ο πολιτισμικός πλούτος του παρελθόντος με την πλήρη απαξίωση εκ μέρους των πολιτικών ελίτ προς κάθε τι δημιουργικό στον χώρο της τέχνης σήμερα; Ο Σίλερ, ο Μολιέρος, ο Μπρεχτ, ο Μπετόβεν ή ο Πικάσο θα γίνονταν κτήμα των εκατομμυρίων συνανθρώπων μας αν οι δημόσιες δομές στην εποχή τους δεν τους ενίσχυαν;

Το πολιτιστικό, όπως και κάθε προϊόν, έχει ανάγκη από καταναλωτές. Με την φτωχοποίηση όλο και περισσοτέρων τμημάτων του ευρωπαϊκού πληθυσμού, και μάλιστα των «μεσαίων στρωμάτων» , η πολιτιστική αγορά συρρικνώνεται δραματικά. Στους δύσκολους αυτούς καιρούς που ζούμε, η δυνατότητα επικοινωνίας των λαών με την τέχνη, είναι ανεκτή έως εκεί που το χρηματοπιστωτικό σύστημα διακινεί χρήμα. Παράγει κέρδος. Πέραν τούτου, απορρίπτεται οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα.

Στον διάλογο, αλλά και τον αγώνα για την αντιμετώπιση της επίθεσης του νεοφιλελευθερισμού στις κατακτήσεις και τις ανάγκες των λαών της Ευρώπης, το πεδίο του πολιτισμού διεκδικεί πρωτεύουσα θέση. Εδώ, στον νότο της Ευρώπης που έχει πληγεί περισσότερο από αυτήν την χυδαία επίθεση του παγκόσμιου κεφαλαίου έχουμε κάθε λόγο να πρωτοστατήσουμε σε έναν διάλογο πολιτισμού και να προγραμματίσουμε δράσεις που θα συντείνουν μαζί με όλο το υπόλοιπο κίνημα στην ακύρωση της κατάστασης που μας επιβλήθηκε. Ένα εναλλακτικό πολιτιστικό όραμα αναζητείται. Μια πολιτική - πολιτιστική δράση, που θα προκύψει από την ενεργοποίηση των προοδευτικών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Αριστερά σε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Αναγκαίος γι' αυτό, είναι ένας χώρος όπου θα επεξεργασθούν και από όπου θα εκπορευθούν θέσεις και τρόποι απελευθέρωσης δημιουργικών δυνάμεων της τέχνης. Ένα δίκτυο που θα εργασθεί, ώστε να γίνει η τέχνη κτήμα όλων των ανθρώπων.

Είναι ζωτική η ανάγκη για τη δημιουργία στο πλαίσιο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς λοιπόν, ενός «Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Τέχνη και τον Πολιτισμό».

Στο πλαίσιο του δικτύου αυτού, θα μπορούσαν να ανταλλάσσονται απόψεις, να επεξεργάζονται κοινές θέσεις, να μεταφέρονται εμπειρίες, να οργανώνονται συναντήσεις, ημερίδες, συνέδρια, εργαστήρια, φεστιβάλ και να συντονίζονται δράσεις, όπου η θεωρία και η πράξη θα μετουσιώνονται σε καλλιτεχνική - κοινωνική παρέμβαση σε κάθε χώρα ξεχωριστά αλλά και σε όλη την Ευρώπη ταυτόχρονα.

Αυτό το «Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Τέχνη και τον Πολιτισμό», θα πρέπει να βρίσκεται σε άμεση συνεργασία με τα κόμματα που μετέχουν στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά και με κινήματα πολιτικά, κοινωνικά και καλλιτεχνικά σε όλες τις χώρες. Να αναζητά συνεργασίες και με άλλες πολιτικές συλλογικότητες που δρουν στο πλαίσιο του Ευρωκοινοβουλίου, ενώ θα επιδιώκει κοινές δράσεις με ανάλογες κινήσεις παγκόσμια.

Το έργο του Δικτύου, πρέπει να απευθύνεται σε όλο το φάσμα του κοινού, προβάλλοντας αξίες και συντονίζοντας τους αγώνες του πολιτιστικού κινήματος σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτή η Ευρώπη, δεν είναι αποδεκτή. Θα πρέπει να οικοδομήσουμε μια άλλη. Μια Ευρώπη των λαών. Στο εναλλακτικό μοντέλο που έχουμε υποχρέωση να προτείνουμε, ο πολιτισμός πρέπει να έχει κεντρική θέση για τη λειτουργία της δημοκρατίας αλλά και της λαϊκής κυριαρχίας. Ο Πολιτισμός ως δημόσιο αγαθό θα πρέπει να είναι προσιτός σε όλους τους πολίτες. Αυτό, είναι το όνειρο των πολλών, αλλά και ο εφιάλτης των ολίγων και ισχυρών.

* Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Πηγή: left.gr