Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Δεύτερη φορά Αριστερά? Όχι πια




Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου και για να θυμηθώ το προεκλογικό ποστ που κυκλοφόρησε το ‘Ποτάμι’ πριν λίγες βδομάδες, εάν ένας υποστηριχτής του Σύριζα βρισκόταν σε κώμα (και όχι στο κόμμα) για 9 μήνες και ξυπνούσε σήμερα, μάλλον θα έφευγε τρέχοντας προς κάποιο κέντρο ψυχικής υγείας.


Το πώς φτάσαμε ως εδώ, είχε αρχίσει να γίνεται εμφανές και από την στελέχωση και την πορεία της πρώτης ‘’κυβέρνησης της Αριστεράς’’ (θα μου επιτρέψετε πλέον να το βάζω σε εισαγωγικά), αλλά πλέον καταφανές μετά την 5η Ιουλίου και όσα ακολούθησαν.

Ενώ πανηγυρίζαμε, πλανημένοι και μη, το βράδυ εκείνης της Κυριακής, ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να μην έρθει μαζί μας, αλλά να χρησιμοποιήσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ως ‘’διαπραγματευτικό χαρτί’’, κάτι που είχε πει και μέσα στη βδομάδα.

Εκείνο το βράδυ, εμείς οι πρώην Συριζαίοι αλλά και κάποιοι νυν, κόσμος της Ανταρσύα, ανένταχτοι καμαρώσαμε τις δηλώσεις του Βαρουφάκη από το Υπουργείο Οικονομικών. Δηλώσεις αρκετά πιο ριζοσπαστικές απ’οτι και τον είχαμε συνηθίσει αλλά σίγουρα και από τις αντίστοιχες των προβεβλημένων στελεχών της κυβέρνησης.

Το αποτέλεσμα ήταν την Δευτέρα 6 Ιουλίου, ο Βαρουφάκης να αποσυρθεί (τελείως πια, γιατί ήδη είχε παραμεριστεί μετά από το αίτημα των ‘δανειστών’, εγώ τους αποκαλώ ακόμα τοκογλύφους εκβιαστές) και στις επόμενες μέρες να αποσυρθούν και όσοι υπουργοί δεν υπερψήφισαν το τρίτο μνημόνιο.


Ενώ ο λαός απαιτούσε την αντεπίθεση απέναντι στο κεφαλαιοκρατικό, πολιτικό και μιντιακό καθεστώς που εξαπέλυσε ανεπανάληπτη προπαγάνδα και τρομοκράτηση όλη τη βδομάδα του δημοψηφίσματος, η κυβέρνηση Τσίπρα άφησε επιμελώς τα κανάλια να κανιβαλίζουν τον Βαρουφάκη ως τρελό συνωμότη, την Κωνσταντοπούλου ως ψυχοπαθή και την Αριστερή Πλατφόρμα του Σύριζα ως δραχμολάγνους και επικίνδυνους.



Αυτό δεν έγινε από αμέλεια του Μαξίμου και της ηγετικής ομάδας του τότε ενιαίου Σύριζα να προστατεύσει συντρόφους και συντρόφισσες, αλλά στοχευμένα ωστε τα ‘’βαρίδια’’ να εκπαραθυρωθούν, κάτι που έγινε πραγματικότητα και μετά το πέρας των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου.

Οι εκλογές έγιναν με την έγκριση της ηγεσίας της Ε.Ε. και με την ‘’κατανόηση’’ των διαπλεκόμενων ελληνικών media, ενώ υπό άλλες συνθήκες θα είχε γίνει χαμός για το πώς μία χώρα με τέτοιο έλλειμμα κρατικού προϋπολογισμού, έχει τη δυνατότητα να κάνει Τρίτη φορά εκλογές σε ένα χρόνο.

Προφανώς, επειδή το καθεστώς εκτός και εντός επιθυμούσε μία πρόθυμη κυβέρνηση Σύριζα, χωρίς διαφωνούντες, φερέγγυα και έμπιστη στο να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο. Έναν Σύριζα που θα χρησιμοποιούσε όλη την προηγούμενη ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου (στην οποία αναμφίβολα συνέβαλε) μόνο και μόνο για να μείνει αυτός στην εξουσία και τελικά να θέτει το διακύβευμα ‘’την Κυριακή 20 Σεπτέμβρη ψηφίζουμε πρωθυπουργό’’.

Τελικά έπεισε. Η αριστερή αντιπολίτευση του Σύριζα δεν κατόρθωσε να έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, την θέση της κατέλαβε η αντιπολιτική του Λεβέντη και της Ένωσης Κεντρώων και η είσοδος των Αν.Ελ στη Βουλή, έφερε την δεύτερη κυβέρνηση Σύριζα-Αν.Ελ, χωρίς τελικά να χρειαστεί συνδρομή από το Πασόκ, στο οποίο ο Τσίπρας είχε κάνει πρόσκληση συνεργασίας προεκλογικά.

Το να μιλήσουμε απλά για πασοκοποίηση ή για δεξιά στροφή είναι το πιο εύκολο, μόνο που εδώ δεν μιλάμε για μία ή δύο ατυχείς επιλογές (όπως π.χ. του Χαϊκάλη, ακροδεξιού και ασόβαρου σε όλες τις δημόσιες πολιτικές παρεμβάσεις του) αλλά για τον κανόνα (εξαιρέσεις του οποίου αποτελούν ίσως ο αξιοπρεπής Ξανθός στο Υπουργείο Υγείας ή ο διαχρονικά κοντά στην αλληλεγγύη Μουζάλας στο Μεταναστευτικής Πολιτικής, άντε και δυοτρείς άλλοι/ες)
Μάρκος Μπόλαρης: Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων.

Επιλέχθηκε ως υποψήφιος βουλευτής σε εκλόγιμη θέση στην Θεσσαλονίκη λίγο πριν τις εκλογές, με σκοπό το άνοιγμα προς τους ψηφοφόρους του Πασόκ της περιοχής, όντας ο ίδιος χρόνια πολιτευτής και παλαιότερα βουλευτής του κόμματος. Υφυπουργός Υγείας στην κυβέρνηση Πασόκ-ΝΔ-Λάος, επί υπουργίας Λοβέρδου και μπροστάρης στην στοχοποίηση των οροθετικών γυναικών με ορολογία και κλίμα να δίνονται βορά στον όχλο.

https://www.youtube.com/watch?v=hqW7960hcvc
Θεοδώρα Τζάκρη: Υφυπουργός αρμόδια για θέματα Βιομηχανίας στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού.

Έχοντας ψηφίσει και τα 2 μνημόνια, ανεξαρτητοποιήθηκε από την Κ.Ο. του Πασόκ και στην συνέχεια δήλωσε υποστήριξη στον Αλέξη Τσίπρα. Ο οποίος την τοποθέτησε στα ψηφοδέλτια του κόμματος του τον Γενάρη και πλέον της έδωσε και χαρτοφυλάκιο. Δεν χρειάστηκε τίποτα άλλο






Δημήτρης Καμμένος: Υφυπουργός Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων.





Και ένα για την Εθνική Συμφιλίωση, την οποία ανέφερε και ο συνεπώνυμος του Πάνος το βράδυ της Κυριακής


Νίκος Τόσκας: Αναπληρωτής υπουργός αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη.

Οκ, μπορεί να είναι ο πιο δημοκρατικός άνθρωπος, δεν τον ξέρω, αλλά κυβέρνηση Αριστεράς να βάζει στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης απόστρατο, από κάθε συμβολική ή μη άποψη, είναι φάουλ, πώς να το κάνουμε.

Κι άλλα τόσα, το πώς ο Παπαγγελόπουλος (πρώην διοικητής της ΕΥΠ επί Κ. Καραμανλή) τον Μάρτιο διορίστηκε Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Δικαιοσύνης, αργότερα Υφυπουργός και στην υπηρεσιακή του Αυγούστου Υπουργός.

Με τί προσόντα αναλαμβάνει ο Φίλης, ο εκδότης της κομματικής εφημερίδας ‘’Αυγή’’ και μια ζωή γραφειοκράτης το Υπουργείο Παιδείας. Πότε θα σταματήσει η Θεανώ Φωτίου να κάνει δηλώσεις για μαρμελάδες και γεμιστά και να συνειδητοποιήσει ότι διοικεί το αρμόδιο Υπουργείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Εδώ ένα printscreen από τον επίσημο λογαριασμό του twitter του Τσίπρα πριν 4 χρόνια, όταν είχαμε την κυβέρνηση Παπαδήμου.



Θα πει κάποιος ‘’δηλαδή η προηγούμενη κυβέρνηση του Γενάρη ήταν καλύτερη?’’

Και εκεί υπήρχε η θλιβερή πραγματικότητα ότι επικρατούσαν οι συσχετισμοί: Μερικά υπουργεία σε στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας, των ‘’53’’, τους Πασοκογενών και των Αν.Ελ, να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι.

Όμως πια το μοναδικό κριτήριο είναι η εμπιστοσύνη του Αρχηγού. Η επιβράβευση σε όσους και όσες τον στήριξαν. Η περιθωριοποίηση όποιων δεν ψήφισαν μνημόνια ή έστω είχαν δεύτερες σκέψεις.

Το απόλυτο κοντράστ μόλις 8 μήνες πριν

http://www.huffingtonpost.gr/2015/01/02/politiki-tsipras-bouleytes_n_6407574.html

Την επόμενη μέρα των εκλογών του Γενάρη, η πρώτη πολιτική πράξη του Πρωθυπουργού, έστω και συμβολική, ήταν να αποδώσει τιμές στους πεσόντες στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Την επόμενη μέρα αυτών εδώ των εκλογών, ο Πρωθυπουργός (γιατί στην Ελλάδα γνωρίζουμε καλά τα όρια νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας) αντί να επιτεθεί στα μέσα της διαπλοκής όπως διακήρυσσε τους 7 προηγούμενους μήνες και στην προεκλογική περίοδο (βάζοντας το ως προμετωπίδα) αποφασίζει να κλείσει ως ‘’πειρατικό’’ και ‘’παράνομο’’ το ραδιόφωνο της EΡΤopen. Ένα ραδιόφωνο που έμεινε ανοιχτό σε όλο το διάστημα της κλειστής ΕΡΤ, που έγινε σύμβολο της πολυφωνίας, της ελευθερίας του λόγου και της άποψης.

Πλέον έχουμε ΕΡΤ, είναι φιλοκυβερνητική, στην ΕΡΤopen είναι μπροστά αυτός ο παλιοσυνδικαλιστής ο Καλφαγιάννης ο οποίος ήταν καλός μέχρι τον Αύγουστο, αλλά μετά στήριξε την ΛΑΕ. Δεν είναι πια ημέτερος. Και μαθαίνω και οτι συνελήφθη.

Αλλά αυτή τη φορά δεν θα καλέσουμε για συμπαράσταση και συναυλίες.

Οι αποστάτες ηττήθηκαν.

Τα τραγούδια σώπασαν.

Οι μεταρρυθμίσεις περιμένουν.

Πάμε μπροστά
 
Για το Νόστιμον ήμαρ: Johnny Brokovich

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου