Αριστερή Καρδιακή Επάρκεια. Του Μάνου Μιχούλα

Με ενσυναίσθηση παρακολουθώ συντρόφους/σες, αλλά και πολίτες με αυθεντική δημοκρατική συνείδηση, να αγωνιούν πραγματικά για το μέλλον του ΣυΡιζΑ με την πολιτική διεύρυνση που επιχειρείται, εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, στα ''εντός, εκτός κι επί τα αυτά'' του πολιτικού αυτού σχηματισμού.

Μια αγωνία που, δυστυχώς, επαληθεύεται σε περιπτώσεις ανθρώπων, με αρκετά γνωστή προσωπική πολιτική ή διοικητική ''καριέρα'' στα χρόνια του προμνημονιακού "succes story", οι οποίοι έλκονται από την πολύ πιθανή, πλέον, διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣυΡιζΑ και σπεύδουν να δώσουν "χείρα βοηθείας", το δικό τους ''know how', στην πολιτική παράταξη της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς η οποία κατόρθωσε εγκαίρως να ανασυγκροτηθεί, να ''γειωθεί'' κοινωνικά και να επωμιστεί την ευθύνη για το μείζον ζητούμενο:
τη διάσωση της χώρας από την ξέφρενη και διαρκή οικονομική και κοινωνική καταστροφή.

Η αντίφαση που προκύπτει μεταξύ τέτοιων "καλοθελητών" - πολλές φορές με ύφος όχι "είδα φως και μπήκα" αλλά "έφερα το φως και μπήκα"- και των σαφών και ρητών πολιτικών στοχεύσεων του ΣυΡιζΑ είναι πασιφανής· οποιαδήποτε περαιτέρω περιγραφή και ανάλυση απλά περισσεύει.
Αντικειμενικά αισιόδοξο είναι ότι όλοι αυτοί που πραγματικά αγωνιούν, αποτελούν και την "καρδιά" του ΣυΡιζΑ· μια "καρδιά" που χτυπά μονίμως αριστερά και επαρκώς πλειοψηφικά !

Πηγή:Emmanouil Michoulas