Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Ο Ρωμανός και ο ΣΥΡΙΖΑ, του Νίκου Σ. Κακλαμάνη



Ο Νίκος Ρωμανός δεν γουστάρει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θέλει τη συμπαράστασή του. Αρνήθηκε να συναντήσει τις βουλεύτριες που πήγαν στον νοσοκομείο να στηρίξουν τον αγώνα του. Στο δικό του ιδεολογικό σύμπαν είμαστε πουλημένοι μικροαστοί, υπηρέτες του συστήματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάλι, από την πρώτη στιγμή υπερασπίζεται το δικαίωμα του Ρωμανού σε εκπαιδευτικά άδεια, για να μπορέσει να σπουδάσει στη σχολή που πέρασε: επίσκεψη του Τμήματος Δικαιωμάτων στο νοσοκομείο, αλλεπάλληλα διαβήματα βουλευτών στον υπουργό Δικαιοσύνης, παρεμβάσεις στη βουλή, συλλογές υπογραφών, δηλώσεις κορυφαίων στελεχών. Πολιτική στάση συνεπής με τις αρχές και το αξιακό σύστημα του χώρου, που μας κάνει να αισθανόμαστε περήφανοι.

Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά. Τώρα το επίδικο δεν είναι η εκπαιδευτική άδεια. Τώρα κινδυνεύει άμεσα η ζωή του Νίκου.
Ο Ρωμανός δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Δεν υπάρχει πιθανότητα να δεχτεί οποιονδήποτε συμβιβασμό. Θα συνεχίσει αλύγιστος μέχρι τη δικαίωση ή το θάνατο. Το δυστύχημα είναι ότι από την άλλη πλευρά έχουμε μια συμμορία εξουσιομανών, ακροδεξιών και πολύ επικίνδυνων, που κυβερνούν. Κυνικοί και εκδικητικοί, αδιαφορούν για τη ζωή ενός παιδιού. Ακόμη χειρότερα, φαίνεται να έχουν εντάξει τον ενδεχόμενο θάνατό του σε ένα αποτρόπαιο σχέδιο ανωμαλίας.

Η προαναγγελθείσα αρνητική απόφαση του δικαστικού συμβουλίου, η υποκριτική τακτική του υπουργού Δικαιοσύνης («λύσεις» που δεν πρόκειται να δεχτεί ο Ρωμανός ), η εμετική αρθρογραφία «προοδευτικών» γραφιάδων και ο τρόπος με τον οποίο μπήκαν στο παιχνίδι τα κανάλια, συνιστούν ενδείξεις που δεν πρέπει να αγνοήσουμε.

Μια κυβέρνηση σε κατάσταση πανικού, απομονωμένη από το λαό, ξεκρέμαστη από τα αφεντικά, αναζητά απεγνωσμένα ένα γεγονός, μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που θα αλλάξει το κλίμα, θα σπείρει τον τρόμο στις ψυχές των ανθρώπων, θα της επιτρέψει να «σώσει τη χώρα από τη βία, την ανομία και το χάος, να εγγυηθεί τη γαλήνη και την ασφάλεια των πολιτών».

Οι συνθήκες μοιάζουν ιδανικές: συσσωρευμένη οργή, απελπισία και θυμός. Προκλητική συμπεριφορά της αστυνομίας. Επέτειος της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου και ένα παιδί να αργοπεθαίνει, φίλος αδερφικός του Αλέξη, που ξεψύχησε στα χέρια του. Να καίγεται η Αθήνα και οι μεγάλες πόλεις. Να πατάσσεται με πυγμή η ανομία. Να επιβάλλεται ο νόμος και η τάξη. Οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στα παράθυρα να εγκαλούνται για την καταδίκη της βίας.

Αυτό το εφιαλτικό σενάριο πρέπει, πάση θυσία, να αποτραπεί. Να σώσουμε τη ζωή του Νίκου Ρωμανού. Αυτός πρέπει να είναι ο κορυφαίος, ο μοναδικός πολιτικός στόχος και το ύψιστο καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή την περίοδο. Επιβάλλεται, κυρίως, από τον βαθύτατο ανθρωπισμό της αριστερής κοσμοθεωρίας, αλλά και από την πολιτική συγκυρία.

Να δημιουργήσουμε, λοιπόν, ένα πάνδημο κύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε κάθε πόλη και χωριό, σε κάθε εργασιακό χώρο. Να καταστήσουμε με τον πλέον επίσημο τρόπο προσωπικά υπεύθυνους για τη ζωή του Ρωμανού τον Σαμαρά, το Βενιζέλο και τον Αθανασίου.
Να καταγγείλουμε την αναλγησία της κυβέρνησης και να της καταλογίσουμε προκαταβολικά την πολιτική ευθύνη για την εκρηκτική κατάσταση που προκαλεί. Να επισκεφτεί ο πρόεδρος του κόμματος τον Παπούλια και να απαιτήσει την παρέμβασή του. Να κάνουμε και ό,τι άλλο σκεφτούμε. Να κάνουμε τα πάντα για να σωθεί η ζωή του παιδιού. Για να υπάρχει ελπίδα.

Πηγή:  rednotebook.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου