«Ολική επαναφορά»: ‘Ενα 10ημερο που να συγκλονίσει την Ελλάδα. Του Στέφανου Λιούζα

 Είναι κοινή διαπίστωση μετά τις εκλογές του 2012, η μεγάλη αναντιστοιχία  ανάμεσα στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο της κοινής  κατά τα άλλα διάθεσης να ανατραπεί  το μνημονιακό σύμπλεγμα

Οι τάσεις να περιορίζεται, αυτή η μεγάλη ανάγκη, μόνο σε κοινοβουλευτικό επίπεδο με μια λογική ανάθεσης αυτού του ρόλου στον ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησαν και οδηγούν  τους κοινωνικούς αγώνες σε μετατόπιση και αναμονή.
Σήμερα, μετά την απόφαση των συγκυβερνώντων  μνημονιακών εταίρων, για επίσπευση της προεδρικής εκλογής,  το κοινωνικό αίτημα της ανατροπής, πρέπει να εκφραστεί άμεσα.
Δεν φτάνει να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας να «πέσει»  η κυβέρνηση στις 29 Δεκεμβρίου!
Τι θα γίνει αν , παρ΄ελπίδα η συγκυβέρνηση των μνημονίων  ξεπεράσει το φράγμα των 180;
Θα βιώσουμε την ήττα μας καθισμένοι επάνω στην  αδράνεια μας;
αυτό ίσως θα οδηγούσε σε ατραπούς  παραπέρα απόγνωσης και αναχωρητισμού.
Οι «10 ημέρες» του Δεκέμβρη που απομένουν,  ας «συγκλονίσουν»  την Ελλάδα! Να φέρουμε ξανά τον λαϊκό παράγοντα στο προσκήνιο και στην  εμπροσθοφυλακή της μεγάλης προοπτικής της Ανατροπής.
Η πολιτική πίεση να μην περιοριστεί στα κοινοβουλευτικά έδρανα μονάχα, εκεί ξέρουν να «παίζουν»  καλά οι καθεστωτικοί των μνημονίων.
Προεδρική εκλογή σημαίνει ευθέως 3^Ο Μνημόνιο και παραπέρα υποτίμηση της κοινωνικής μας αξίας. Σημαίνει να παρακολουθήσουμε την ταξική και προσωπική μας σφαγή.
Σημαίνει ότι τους δίνουμε χάρη και εντολή να συνεχίσουν την «ζωή» αυτής της  κυβέρνησης και την απομείωση της δική μας.
Ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να είναι συμμέτοχος στην πρώτη μεγάλη μάχη της συγκυρίας, να μην υπάρξουν 180 «εκπρόσωποι μας» στην Βουλή που θα στηρίξουν μια προεδρική εκλογή.
Η πορεία  μας μέχρι την 29 Δεκεμβρίου να σφραγιστεί από μια «ολική επαναφορά»  της υλοποιημένης έκφρασης  της κοινωνικής αγωνίας μας και θέλησης  για ανατροπή  με αντίστοιχη δράση!
Αυτό είναι ένα μέρος της κοινωνικής μας  συμμετοχής, ένα επόμενο  είναι η σχέση μας με τον  ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν αρκεί να του αναθέσουμε την κοινοβουλευτική ευθύνη αλλά να διασφαλίζουμε διαρκώς, στην πολιτική  του πρακτική,  δικλείδες υλοποίησης της Ανατροπής.
Να μην αφήσουμε περιθώρια εντυπώσεων  ότι, στα πλαίσια δήθεν διεύρυνσης,   «προσεταιρίζεται»  πρόσωπα, ως υποψηφίους βουλευτές, που προσέφεραν μέχρι σήμερα εκδούλευση  στο μνημονιακό κατεστημένο και χτύπησαν  τις κοινωνικές ανάγκες, τα δικαιώματα και την  κατακτημένη έως τώρα δημοκρατία ή φέρνουν επάνω τους  την δυσωδία του καιροσκοπισμού.
Η κοινοβουλευτική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, στηριγμένη στην λαϊκή δυναμική και στο κίνημα Ανατροπής, είναι προϋπόθεση σήμερα να ξαναυψώσουμε ως   κοινωνία το ανάστημα μας για παραπέρα διάσταση αγώνων και  κατακτήσαν.
Σημαίνει επίσης μετωπική σύγκρουση με τα συμφέροντα  των τρωκτικών της χώρας και της Ευρώπης, και η «στήριξη» σε αβέβαιους και φθαρμένους του παλαιοκομματικού καθεστώτος,  εμπεριέχει  ανοικτούς κινδύνους.
Επαναλαμβάνω ένα σημείο μιας προηγούμενης παρέμβασης μου και…τελεία.
 Στον αγώνα και καλό…βόλι!

«Προφανώς απαιτούμε, ιδιαίτερα σήμερα, εχέγγυα  επιμονής, στο αξιακό μας περιεχόμενο και ηθικό πλεονέκτημα, στην διαμορφωμένη χρόνια δημοκρατική πολιτική μας κουλτούρα, στις Αριστερές και οικολογικές μας προτάσεις και στρατηγικούς  στόχους και  ισχυρές διαβεβαιώσεις στήριξης ενός, εναλλακτικού  στον νεοφιλελευθερισμό των μνημονίων προγραμματικού, πολιτικού  πλαισίου, από τους υποψήφιους βουλευτές μας.»

Λιούζας Στέφανος
Βασιλειάδα  9/12/14