Ίσως το ελληνικό “success story” μπορεί και να πραγματοποιηθεί στο τέλος - αλλά με τη μορφή της Νέμεσης, για μια κυβέρνηση και τις πολιτικές εκείνες που έχουν οδηγήσει στην καταστροφή έναν υπερήφανο λαό.
Η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ότι το επίφοβο σενάριο του "grexit" δεν απειλεί πλέον το έθνος και ο φόβος έχει πια αντικατασταθεί από το ελληνικό “success story”. Αν πράγματι επρόκειτο για επιτυχία, αυτή δεν κράτησε πολύ. Την Τρίτη, η Ελλάδα έγινε η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα από το 2007 που υποβαθμίστηκε στο καθεστώς των αναδυόμενων αγορών σύμφωνα με το δείκτη MSCI.
Την ίδια ημέρα, η ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), εγκαταλείφθηκε όταν η ρωσική Gazprom απέσυρε την μοναδική προσφορά που είχε κατατεθεί στο τραπέζι. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είχε επιληφθεί προσωπικά των διαπραγματεύσεων της συμφωνίας, ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα κατέφευγε σε νέο διαγωνισμό και οτι δε θα λάμβανε νέα μέτρα λιτότητας για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό που δημιουργήθηκε. Σύμφωνα με τους όρους που επιβάλλονται από την τρόικα, η Αθήνα θα πρέπει να συλλέξει τουλάχιστον € 1,8 δις από τις ιδιωτικοποιήσεις μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου και να απολύσει 4.000 δημόσιους υπάλλήλους μέχρι το τέλος του έτους.
Στη συνέχεια, και χωρίς προειδοποίηση, η κυβέρνηση, τράβηξε το βύσμα της ΕΡΤ, των τριών τηλεοπτικών κανάλιών και των πολυάριθμων τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών. Η ΕΡΤ αποτελεί μια γραμμή ζωής για την ελληνική διασπορά. Η ERT World μπορεί να μην είχε το κύρος της Παγκόσμιας Υπηρεσίας του BBC, αλλά αποτελούσε την κύρια σύνδεση με την πατρίδα των ελλήνων στη Μελβούρνη, το Λονδίνο και το Σικάγο. Οι έλληνες, ανά τον κόσμο έχουν εξοργιστεί με το γεγονός, ενώ διαδηλώσεις έχουν οργανωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, καθώς και μεγάλες ελληνικές οργανώσεις της διασποράς έχουν καταδικάσει, με τη σειρά τους, αυτήν την απόφαση.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η απόφασης αναστολής της λειτουργίας της ΕΡΤ δεν συνδέεται με το δημοσιονομικό έλλειμμα, αλλά αποτελεί μέρος του ευρύτερου εξορθολογισμού του δημόσιου τομέα. Οι 2.700 εργαζόμενοι της ΕΡΤ, δημοσιογράφοι καθώς και τεχνικοί που απειλούνται με απόλυση θα συνεισφέρουν τελικά και στις δυο περιπτώσεις. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης υπογράμμιζε οτι ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός νοσεί από «πρωτοφανή αδιαφάνεια και απίστευτη σπατάλη». Είναι αλήθεια ότι κάθε φορά την κυβερνητική εναλλαγή ακολουθούσε ο διορισμός διευθυντικών στελεχών και δημοσιογράφων που αναλάμβαναν την υποστήριξη της νέας πολιτικής ατζέντας. Αυτή η ευθύνη όμως, βαραίνει ισοδύναμα τόσο το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όσο και το ΠΑΣΟΚ, τα οποία κυβερνούσαν τη χώρα σαν ιδιωτικό τους φέουδο εδώ και 40 χρόνια. Ήταν οι φίλοι τους και οι πελάτες τους που διόγκωναν το εργατικό δυναμικό της ΕΡΤ.
Όταν πληροφορήθηκα την αιφνίδια «πτώση» του σήματος της ΕΡΤ από τις οθόνες, ενώ εξέμπεμπε, θυμήθηκα την στρατιωτική δικτατορία. Ο τηλεοπτικός σταθμός των ενόπλων δυνάμεων, το επίσημο φερέφωνο των συνταγματαρχών, τοποθετούσε τακτικά μια ανιαρή κάρτα στην οθόνη η οποία συνοδευόταν υπό τους ήχους πολεμικών εμβατηρίων που προκαλούσαν φόβο και τρόμο. Αποτελούσε πάντοτε το σημάδι μιας κακής στροφής: ένα αποτυχημένο πραξικόπημα, η εισβολή στην Κύπρο, η ανατροπή των δικτατόρων από ακόμα χειρότερους κακοποιούς. Δεν γνωρίζω κάποια δημοκρατική κυβέρνηση που θα επιτύγχανε να τραβήξει το βύσμα του εθνικού ραδιοτηλεοπτικό φορέα χωρίς καμία συζήτηση ή την εξασφάλιση της συμφωνίας των κομμάτων του συνασπισμού της.
Είχα ένα παρόμοιο προαισθήμα χθες. Η οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που έπληξε την Ελλάδα έχει καταγραφεί αρκετά. Εξίσου δραματική είναι η αποσύνθεση της δημοκρατίας που επιτείνεται ταχύτατα. Η χώρα κυβερνάται μέσω κυβερνητικών διαταγμάτων χωρίς κοινοβουλευτική έγκριση. Το Προεδρικό Διάταγμα είναι ένα νομικό εργαλείο που προσβάλλει βαθύτατα το κράτος δικαίου και χρησιμοποιήθηκε για να σιγήσει η ΕΡΤ. Η ελευθερία του λόγου υπάρχει μόνο για εκείνους που στηρίζoυν την κυβέρνηση. Όταν ο Guardian αποκάλυψε τα εκτεταμένα βασανιστήρια της αστυνομίας, για τα οποία υπήρξε σιωπή σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα, η κυβέρνηση απείλησε να μηνύσει την εφημερίδα και απέλυσε δύο δημοσιογράφους της τηλεόρασης οι οποίοι υπενθύμισαν στο ακροατήριό τους ότι αυτό αποτελούσε κενή απειλή γι’ αυτούς. Ο Κώστας Βαξεβάνης, ο δημοσιογράφος ο οποίος δημοσίευσε τη λίστα Lagarde, μια λίστα στην οποία καταγράφονταν πιθανοί μεγαλο-φοροφυγάδες, έχει διωχθεί δύο φορές. Ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια ενεργούν ως βραχίονας της κυβερνητικής προπαγάνδας, ο οποίος επιδιώκει να φιμώσει ή να επιτεθεί στην αριστερά.
Η επίθεση στο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα αποτελεί μέρος της ευρύτερης σύγκρουσης μεταξύ των μεγιστάνων των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης και των ταχύτατα συρικνούμενων δημοσίων μέσων. Το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι μια νίκη σε έναν πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ των Murdochs και των BBC αυτού του κόσμου. Η ΕΡΤ φιλοδοξούσε να κατακτήσει το επίπεδο και την ουδετερότητα του BBC, αλλά οι διαδοχικές κυβερνήσεις δεν της το επέτρεπαν. Οι ειδήσεις και η επικαιρότητα που παρήγαγε προωθούσαν τη γραμμή της κυβέρνησης, αλλά, σε αντίθεση με πολλούς ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, προέβαλαν και τις απόψεις της αντιπολίτευσης. Τα πολιτιστικά και ψυχαγωγικά προγράμματα, πολλά από βρετανικές πηγές, ήταν μια ανάσα φρέσκου αέρα σε ένα τοπίο κυριαρχούμενο από την τουρκικη σαπουνόπερα και το μαλακό πορνό.
Όποια και αν είναι τα κίνητρα της κυβέρνησης, είναι σίγουρο οτι έχει υποτιμήσει τα συναίσθηματα των ελλήνων για την ΕΡΤ. Η ΕΡΤ αντιπροσωπεύει την εναπομείνουσα αξιοπρέπεια του δημόσιου τομέα, μετά από τέσσερα χρόνια συνεχών επιθέσεων από την κυβέρνηση στην εντιμότητα, την ειλικρίνεια και την αποτελεσματικότητά του. Χιλιάδες διαδηλωτές διαδήλωσαν έξω από το κεντρικά γραφεία της ΕΡΤ στην Αθήνα καθώς και σε πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ αναλαμβάνουν την εκπομπή των προγραμμάτων τους, σε συνεχή ροή μέσω ιδιωτικών websites και ραδιοφωνικών σταθμών, καθώς οι πομποί της ΕΡΤ φρουρούνται τώρα από δυνάμεις των ΜΑΤ. Φαίνεται ότι οι Έλληνες, μετά από μια περίοδο σχετικής νηνεμίας κατά την οποία η σκυτάλη πέρασε από την Αθήνα στην Ιστανμπούλ, έχουν ξυπνήσει και πάλι. Οι έλληνες έχουν μια λέξη για τη δράση του Σαμαρά: ύβρις. Ίσως το ελληνικό “success story” μπορεί και να πραγματοποιηθεί στο τέλος - αλλά με τη μορφή της Νέμεσης, για μια κυβέρνηση και τις πολιτικές εκείνες που έχουν οδηγήσει στην καταστροφή έναν υπερήφανο λαό.
Μετάφραση: Γιώργος Νιαουνάκης
Πηγή: The Guardian
Κώστας Δουζίνας
REDNotebook14 Ιουνίου 2013 - 2:36 pm | Κώστας Δουζίνας
Την ίδια ημέρα, η ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), εγκαταλείφθηκε όταν η ρωσική Gazprom απέσυρε την μοναδική προσφορά που είχε κατατεθεί στο τραπέζι. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είχε επιληφθεί προσωπικά των διαπραγματεύσεων της συμφωνίας, ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα κατέφευγε σε νέο διαγωνισμό και οτι δε θα λάμβανε νέα μέτρα λιτότητας για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό που δημιουργήθηκε. Σύμφωνα με τους όρους που επιβάλλονται από την τρόικα, η Αθήνα θα πρέπει να συλλέξει τουλάχιστον € 1,8 δις από τις ιδιωτικοποιήσεις μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου και να απολύσει 4.000 δημόσιους υπάλλήλους μέχρι το τέλος του έτους.
Στη συνέχεια, και χωρίς προειδοποίηση, η κυβέρνηση, τράβηξε το βύσμα της ΕΡΤ, των τριών τηλεοπτικών κανάλιών και των πολυάριθμων τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών. Η ΕΡΤ αποτελεί μια γραμμή ζωής για την ελληνική διασπορά. Η ERT World μπορεί να μην είχε το κύρος της Παγκόσμιας Υπηρεσίας του BBC, αλλά αποτελούσε την κύρια σύνδεση με την πατρίδα των ελλήνων στη Μελβούρνη, το Λονδίνο και το Σικάγο. Οι έλληνες, ανά τον κόσμο έχουν εξοργιστεί με το γεγονός, ενώ διαδηλώσεις έχουν οργανωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, καθώς και μεγάλες ελληνικές οργανώσεις της διασποράς έχουν καταδικάσει, με τη σειρά τους, αυτήν την απόφαση.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η απόφασης αναστολής της λειτουργίας της ΕΡΤ δεν συνδέεται με το δημοσιονομικό έλλειμμα, αλλά αποτελεί μέρος του ευρύτερου εξορθολογισμού του δημόσιου τομέα. Οι 2.700 εργαζόμενοι της ΕΡΤ, δημοσιογράφοι καθώς και τεχνικοί που απειλούνται με απόλυση θα συνεισφέρουν τελικά και στις δυο περιπτώσεις. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης υπογράμμιζε οτι ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός νοσεί από «πρωτοφανή αδιαφάνεια και απίστευτη σπατάλη». Είναι αλήθεια ότι κάθε φορά την κυβερνητική εναλλαγή ακολουθούσε ο διορισμός διευθυντικών στελεχών και δημοσιογράφων που αναλάμβαναν την υποστήριξη της νέας πολιτικής ατζέντας. Αυτή η ευθύνη όμως, βαραίνει ισοδύναμα τόσο το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όσο και το ΠΑΣΟΚ, τα οποία κυβερνούσαν τη χώρα σαν ιδιωτικό τους φέουδο εδώ και 40 χρόνια. Ήταν οι φίλοι τους και οι πελάτες τους που διόγκωναν το εργατικό δυναμικό της ΕΡΤ.
Όταν πληροφορήθηκα την αιφνίδια «πτώση» του σήματος της ΕΡΤ από τις οθόνες, ενώ εξέμπεμπε, θυμήθηκα την στρατιωτική δικτατορία. Ο τηλεοπτικός σταθμός των ενόπλων δυνάμεων, το επίσημο φερέφωνο των συνταγματαρχών, τοποθετούσε τακτικά μια ανιαρή κάρτα στην οθόνη η οποία συνοδευόταν υπό τους ήχους πολεμικών εμβατηρίων που προκαλούσαν φόβο και τρόμο. Αποτελούσε πάντοτε το σημάδι μιας κακής στροφής: ένα αποτυχημένο πραξικόπημα, η εισβολή στην Κύπρο, η ανατροπή των δικτατόρων από ακόμα χειρότερους κακοποιούς. Δεν γνωρίζω κάποια δημοκρατική κυβέρνηση που θα επιτύγχανε να τραβήξει το βύσμα του εθνικού ραδιοτηλεοπτικό φορέα χωρίς καμία συζήτηση ή την εξασφάλιση της συμφωνίας των κομμάτων του συνασπισμού της.
Είχα ένα παρόμοιο προαισθήμα χθες. Η οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που έπληξε την Ελλάδα έχει καταγραφεί αρκετά. Εξίσου δραματική είναι η αποσύνθεση της δημοκρατίας που επιτείνεται ταχύτατα. Η χώρα κυβερνάται μέσω κυβερνητικών διαταγμάτων χωρίς κοινοβουλευτική έγκριση. Το Προεδρικό Διάταγμα είναι ένα νομικό εργαλείο που προσβάλλει βαθύτατα το κράτος δικαίου και χρησιμοποιήθηκε για να σιγήσει η ΕΡΤ. Η ελευθερία του λόγου υπάρχει μόνο για εκείνους που στηρίζoυν την κυβέρνηση. Όταν ο Guardian αποκάλυψε τα εκτεταμένα βασανιστήρια της αστυνομίας, για τα οποία υπήρξε σιωπή σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα, η κυβέρνηση απείλησε να μηνύσει την εφημερίδα και απέλυσε δύο δημοσιογράφους της τηλεόρασης οι οποίοι υπενθύμισαν στο ακροατήριό τους ότι αυτό αποτελούσε κενή απειλή γι’ αυτούς. Ο Κώστας Βαξεβάνης, ο δημοσιογράφος ο οποίος δημοσίευσε τη λίστα Lagarde, μια λίστα στην οποία καταγράφονταν πιθανοί μεγαλο-φοροφυγάδες, έχει διωχθεί δύο φορές. Ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια ενεργούν ως βραχίονας της κυβερνητικής προπαγάνδας, ο οποίος επιδιώκει να φιμώσει ή να επιτεθεί στην αριστερά.
Η επίθεση στο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα αποτελεί μέρος της ευρύτερης σύγκρουσης μεταξύ των μεγιστάνων των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης και των ταχύτατα συρικνούμενων δημοσίων μέσων. Το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι μια νίκη σε έναν πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ των Murdochs και των BBC αυτού του κόσμου. Η ΕΡΤ φιλοδοξούσε να κατακτήσει το επίπεδο και την ουδετερότητα του BBC, αλλά οι διαδοχικές κυβερνήσεις δεν της το επέτρεπαν. Οι ειδήσεις και η επικαιρότητα που παρήγαγε προωθούσαν τη γραμμή της κυβέρνησης, αλλά, σε αντίθεση με πολλούς ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, προέβαλαν και τις απόψεις της αντιπολίτευσης. Τα πολιτιστικά και ψυχαγωγικά προγράμματα, πολλά από βρετανικές πηγές, ήταν μια ανάσα φρέσκου αέρα σε ένα τοπίο κυριαρχούμενο από την τουρκικη σαπουνόπερα και το μαλακό πορνό.
Όποια και αν είναι τα κίνητρα της κυβέρνησης, είναι σίγουρο οτι έχει υποτιμήσει τα συναίσθηματα των ελλήνων για την ΕΡΤ. Η ΕΡΤ αντιπροσωπεύει την εναπομείνουσα αξιοπρέπεια του δημόσιου τομέα, μετά από τέσσερα χρόνια συνεχών επιθέσεων από την κυβέρνηση στην εντιμότητα, την ειλικρίνεια και την αποτελεσματικότητά του. Χιλιάδες διαδηλωτές διαδήλωσαν έξω από το κεντρικά γραφεία της ΕΡΤ στην Αθήνα καθώς και σε πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ αναλαμβάνουν την εκπομπή των προγραμμάτων τους, σε συνεχή ροή μέσω ιδιωτικών websites και ραδιοφωνικών σταθμών, καθώς οι πομποί της ΕΡΤ φρουρούνται τώρα από δυνάμεις των ΜΑΤ. Φαίνεται ότι οι Έλληνες, μετά από μια περίοδο σχετικής νηνεμίας κατά την οποία η σκυτάλη πέρασε από την Αθήνα στην Ιστανμπούλ, έχουν ξυπνήσει και πάλι. Οι έλληνες έχουν μια λέξη για τη δράση του Σαμαρά: ύβρις. Ίσως το ελληνικό “success story” μπορεί και να πραγματοποιηθεί στο τέλος - αλλά με τη μορφή της Νέμεσης, για μια κυβέρνηση και τις πολιτικές εκείνες που έχουν οδηγήσει στην καταστροφή έναν υπερήφανο λαό.
Μετάφραση: Γιώργος Νιαουνάκης
Πηγή: The Guardian
Κώστας Δουζίνας
REDNotebook14 Ιουνίου 2013 - 2:36 pm | Κώστας Δουζίνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου